Bazen insan birine ihtiyaç duyar. Bir yanlışı olduğunda bir şeyler öğretsin diye, içi dolup taştığında omzunu ona yaslasın diye. Sadece sevilmek için değil, bir olup tamamlanmak için.
Yaş almakla büyümüyorsun, en zor sınavlarını tek başına verdiğinde büyüyorsun asıl. Kim o an neredeymiş, kim gerçekten varmış ve kim o saatten sonra olmasaymış da olurmuş hepsini görüyorsun. İnsanlar hakkındaki düşüncelerinin, yaptığın tüm yanlışların ve doğruların netleştiği o an büyüyorsun. İşin özü, emek harcadığın insanlar gün gelip seni harcadığında büyüyorsun.
Kalite kişinin bizzat kendisinin tayin ettiği bir olgudur. Bazen bir seçimde gizlidir, bazen haksızlık karşısındaki bir tutumda, bazen ince bir davranışta ya da nezakette saklıdır. Bilhassa samimi bir gülüşte ve ilişkilerdeki insan tercihinde kendini gösterir.
Yorumlar