Kendimi değiştirdim

Kimsenin ne söylediğini bilmemesi beni üzmüyor. İnsanların birbirlerini anlamadıklarını biliyorum. Nietzsche'nin dediği gibi 'çoğu insan aslında seni dinlemiyor, sadece konuşmak için sıra bekliyor .' Kendimi denizler kadar ağlasam da anlatamam. Ne bu insanlar benim insanım, ne de ben onların sahte tesellileri ile kendini avutacak insanım. Kapımı acıya açtım ve içeriye girmesini izledim. Bil ki acıdan kaçan insanın, ruhu olgunlaşamaz. Bundandır ki insanın kalbi ne kadar çok kırılırsa, ruhu da bir o kadar olgunlaşmaya başlıyor. Derin bir rüyadan uyandım ve karanlığı yendim. Ben kendimi sadece, kendim için değiştirdim.