Çünkü acı gidenin değil, kalanın hikâyesidir. Ve hikâyeler kalanlara aittir.

Sizinle uzun süre konuşmadan durabilen biri sizi sevemez.

Dünyanın en boş çabalarından biri; sizi üzen birine, sizi ne kadar üzdüğünü anlatmaya çalışmaktır.

Birini hak ettiği yerde bırakmış olmak, yarı yolda bırakmak değildir.

İnsan, altından çıkacakların acısını yaşamamak için, içindeki göçükleri kaldırmaya korkuyor.

İnsan bazen içinden konuşur, içinden inanır. Bazen içinden kırar, kırılır. Bazen içinden küser, bazen içinden ağlar. İnsan bazen içine çekilir, huzursuz etmek istemez. Bazen mutlu olsunlar ister. İnsan bazen içinden çıkamaz, içlerinden çıkar.

Eğer ki yerin yanlışsa, ne kadar ince ve ne kadar iyi bir insan olduğunun hiçbir önemi kalmıyor. Hiç kimse senin onlara baktığın gibi bakmıyor. Görmez misin, senin onlar için yaptıklarını onlar sana yapmıyor. Artık şunu kâbul et, kendini kazanmak için, bir şeyleri bırakman gerekiyor. Bırak seni kaybedenler üzülsün. Emin ol ki senin o güzel yüreğin, onu incitenleri değil, kıymet bilenleri hak ediyor.

Hayatın acı tecrübeleri karşılığında sana öğrettiklerini tekrar yaşamak istemiyorsan, belki bu kez farklı olur diyerek, sonunu bildiğin yollara tekrar çıkma. İnsanlar değişmez. Biten şeyler de asla eskisi gibi olmaz, olamaz.   

İnsanlar, size davrandıkları gibi davranılmanın nasıl bir his olduğunu onlara gösterdiğinizde sizden nefret ederler.

Hangi kalemin ömrü yeter ki içimizdekileri anlatmaya. Ben her şeyi susarak ezberledim, sizlere yazarak anlatamam.

Bir bildiğin varsa şimdi söyle derim ben. Çünkü sabaha geç kalabilirsin. Şunu da unutma ki, yeryüzünde gecikmişliğin ilacı yoktur.

Geçmiş, sırtın dönükken görebildiğin tek şeydir. Gelecek, yüzün dönükken seçemediğin.

İnsanlar zannediyor ki, şu anda yaşananlara ses çıkarmayan, ilelebet sessizce bekleyecek. Öyle bir şey ki şu ses çıkarmak, en beklenmedik anda en önemsiz görünen şeyde çıkar ortaya.

Yazılar bitince denizi seyret biraz Sözler bitince anlatamadıklarına üzülme Yorgunsan konuşma istersen Saat kaç olursa olsun Ben hislerimi dinliyor olacağım.

Birine seni iyileştirme izni verdiğin zaman, kanatma izni de vermiş olursun. Çünkü seni iyileştirdiğini gören, seni nereden kanatacağını da öğrenmiştir.

Herkesin gözlerindeki ışığı kaybettiği bir sene vardır.

İnsan kırılan kalbi için küsmeyi bulmuş, bakmış affedemiyor susmayı bulmuş.

Bir insanın yüreğini açıp bakacak mucizevi gücünüz yoksa eğer, hakkında konuşacak hadsizliğinizde olmamalı. Hiçbir şey görünenden ibaret değildir bu hayatta. 

Kalbimin kırılışı da sessizdi. Seni sevdiğimi bırak, sana kırıldığını bile söyleyemedi.

Eğer biri sihirli bir şekilde ortaya çıkıp aniden hayatınızı daha iyi hâle getirecekse, bilin ki o kişi her zaman siz olacaksınız.

Aynı duyguyu paylaşan kederli ruhlar, birbirleriyle karşılaştıklarında huzur bulurlar.

Kimsenin ne söylediğini bilmemesi beni üzmüyor. İnsanların birbirlerini anlamadıklarını biliyorum. Nietzsche'nin dediği gibi 'çoğu insan aslında seni dinlemiyor, sadece konuşmak için sıra bekliyor .' Kendimi denizler kadar ağlasam da anlatamam. Ne bu insanlar benim insanım, ne de ben onların sahte tesellileri ile kendini avutacak insanım. Kapımı acıya açtım ve içeriye girmesini izledim. Bil ki acıdan kaçan insanın, ruhu olgunlaşamaz. Bundandır ki insanın kalbi ne kadar çok kırılırsa, ruhu da bir o kadar olgunlaşmaya başlıyor. Derin bir rüyadan uyandım ve karanlığı yendim. Ben kendimi sadece, kendim için değiştirdim. 

Bir gün elinde kahven ve yüzünde sessiz gülümsemeyle, kimsenin yarım, eksik sevgisine kendini muhtaç etmediğin için, doğana uymayana uymadığın için, seni sen yapan taraflarını kâbul edemeyenleri hayatından uğurladığın için, kendine teşekkür edeceksin.

Zamansız gelen güzelliklere ihtiyacımız var.

Bakışında vazgeçilmiş şeyler var İçinde yanlış anlaşılmış bir şarkı Ne yaptılar sana böyle kırgınsın Hemen doluyor gözlerin düşününce Anlatmaktan yorgunsun dünyayı Kolay değil yabancısı olmak Kalbindeki sıradağlar ardında Yitip giden umutlara bakmak Anlatmıyorsam kimseye bunu Aldırmıyorsam artık ölüme Kaybettiğim sevdiklerim için Dert ekliyorsam her kadehime Hiç gülmüyorsam bir sebebi var Yalnızlığıma ver

Birine sahip olmak istiyorsan ona kelepçe yerine kanat takacaksın. Uçabildiği halde hâla yanına konuyorsa, o senindir.

Belki de ihtiyacımız olan tek şey, değer verince değişmeyen insanlardır.

Su gibi kendi çukurunda kuruyabilir insan.

İlgi ve iletişimi gıdım gıdım veren biri sizi değersiz hissettirir. Kendi veremediğini sizin hak etmediğiniz olarak yansıtır. Siz ısrar ettikçe de daha fazla uzaklaşır. Bazı insanların peşinden koşmamak gerek.

Birine çiçek hediye edeceksen tohum hediye et. Boşver, kopartma canından çiçeklerini. Merak edene sorarsın, elinde ölen bir çiçek mi? Yoksa seninle can bulan bir çiçek mi? Hangisi?

Hayat öyle kısa ki; tartışmalara, özür dilemelere, kıskançlıklara, hesap sormalara zaman yok. Sadece sevmek için bir an var.