Işıkta asla öğrenemeyeceğim şeyleri karanlıkta öğrendim; hayatımı tekrar tekrar kurtaran şeyler. Dolayısıyla aslında tek bir mantıklı sonuç var. Işığa ihtiyacım olduğu kadar karanlığa da ihtiyacım var.
Hiçbir zaman geç kalmadınız, kaç kere yoldan dönmüş de olsanız, kaç kere döndürülmüş de olsanız, dünyanın bütün günahını taşıyor da olsanız, hayatınızdaki her şeyden kendinizi suçlu hissediyor da olsanız, kendinizin yüreğiniz tarafından kabul edileceğine inanmıyor olsanız da siz yine de kendinize, yüreğinize yürüyünüz. Hiç kimse size inanmasa da, siz kendinize inanın.
Yaş almakla büyümüyorsun, en zor sınavlarını tek başına verdiğinde büyüyorsun asıl. Kim o an neredeymiş, kim gerçekten varmış ve kim o saatten sonra olmasaymış da olurmuş hepsini görüyorsun. İnsanlar hakkındaki düşüncelerinin, yaptığın tüm yanlışların ve doğruların netleştiği o an büyüyorsun. İşin özü, emek harcadığın insanlar gün gelip seni harcadığında büyüyorsun.
Yorumlar