Dünya telaşı

Seni hiç bir dünya telaşına değişmedim ben. Evlerin ve kalabalığın ağırlığını sana üstün tutmadım. Yoksulluğun acısından hafif bilmedim acını. Yenilen herkesin boğuntusuydu kaybolduğum uzaklık. Yüzün her bulutlandığında, nereye gidersem gideyim seni yürüdüm hep.

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Kendinize inanın

Hiçbir zaman geç kalmadınız, kaç kere yoldan dönmüş de olsanız, kaç kere döndürülmüş de olsanız, dünyanın bütün günahını taşıyor da olsanız, hayatınızdaki her şeyden kendinizi suçlu hissediyor da olsanız, kendinizin yüreğiniz tarafından kabul edileceğine inanmıyor olsanız da siz yine de kendinize, yüreğinize yürüyünüz. Hiç kimse size inanmasa da, siz kendinize inanın.
Devamı

Büyümek

Yaş almakla büyümüyorsun, en zor sınavlarını tek başına verdiğinde büyüyorsun asıl. Kim o an neredeymiş, kim gerçekten varmış ve kim o saatten sonra olmasaymış da olurmuş hepsini görüyorsun. İnsanlar hakkındaki düşüncelerinin, yaptığın tüm yanlışların ve doğruların netleştiği o an büyüyorsun. İşin özü, emek harcadığın insanlar gün gelip seni harcadığında büyüyorsun.
Devamı