Çünkü acı gidenin değil, kalanın hikâyesidir. Ve hikâyeler kalanlara aittir.

Yalanı diline dolayanın sesi yüksek çıkar, gerçeği bilenin özünde sessizlik vardır.

Yarım kalmış hikaye yoktur, o hikaye o kadardır.

Sadece şefkat iyileştiricidir. Çünkü insanın içindeki tüm hastalıklar sevginin eksikliğinden kaynaklanır.

Bir kere güvenin kırıldıktan sonra, hayatında belki de sana asla yanlış yapmayacak insanlara bile sorgulayarak, her güzelliğe biraz tereddüt ile bakıyorsun. Güven bir kere kırıldıysa, her şey biraz siyah beyaz artık.

İnsanlar, bize zarar verdikleri için değil, yaptıkları haksızlıklarla ruhumuzun ışığını söndürüp içimizdeki kötülüğün başkaldırmasına sebep oldukları için korkunç.

Unutmuş gibi yaptığım her şeyi hatırlıyorum. Biliyorum hangi acımın hangi yarama denk düştüğünü.

En büyük pişmanlığım, onun istediği şekilde şekillenmek oldu. Sonra bir baktım ki ben kendimden başka herkese benziyorum.

Geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.

Sonra bir şeyler olur adını koyamadığın ve artık eskisi gibi olamazsın.

Seni yok sayacaklar, sen daha çok var olacaksın.

Tarifsiz yalnızlıklar içinde yaşayıp gidiyoruz, özellikle en derin ve en önemli konularda hepsinden çok büyüyor yalnızlığımız. 

Her şeyin bittiğine inandığınız bir zaman olacaktır. İşte o yeni bir başlangıç olacaktır.

Ben istiyorum ki artık birinin gözlerinin içine bakınca yorulduğumu anlasın. Hiçbir şey sormadan, söylemeden sımsıkı sarılsın.

Yanlış anlaşılmak kadar kötü bir şey yok. Onun anladığı senin aklından bile geçmiyor ama öyle demiş gibi muamele görüyorsun.

Ne sebeple olursa olsun hatanızın üzerine kara kara düşünmeyin. Temizlenmenin yolu çamurda yuvarlanmak değildir.

Sevilmeyi bilmiyorsunuz. Sevilmeyi rahatça kırıp, harcayacağınız zayıf bir insanın ilgisi sanıyorsunuz.

Oluruna bırakmak lazım bazen, detaylı düşünmemek, çaba sarf etmemek. Çünkü en güzel şeyler olacağı varsa aniden oluyor. Kurcalamak noksan aramaktır, kafa karıştırır. Oluruna bırakmak düşündürmez, anı yaşarsın. Ve tüm güzel şeyler kendini aniden belli eder, oluverir.

Üzerinde çok fazla düşünülmemesi gereken şeyler vardır. Sıradan sözlerin tastamam anlattığı şeyler. 

Çıkmaz sokakta geri adım atmak ilerlemektir.

Başkasını sevişini seyrettim.

Sen bana bakma, bugün gülerek anlattığım acıya, kırk gece ağlamışlığım var benim.

Ağlama, ardından ağlanmaz her gidenin.

Seni hiçbir zaman incitmeyecek biriyle olman imkansız. Bu yüzden acıya değecek olan kişiyle ol.

Sen benim sensizliğimin başlangıcı oldun. 

Keşke her şey durulsa, tüm belirsizlikler netleşse. Bir süre sessizlik olsa. İnsanlar teşekkür etmekten, sevgisini belli etmekten, hatasını kabul etmekten ve özür dilemekten bu kadar korkmasa. 

Bazı şeyler olduğu gibi kalmalı. Elinizde olsa da, onları büyük cam vitrinlere koyup oldukları gibi kalmalarını sağlayabilseniz.

Her şey değişir. Bazen zamanla, bazen bir insanla.

Ne kolay inanıyor insan sevdiğine...

Bir gün nasılsa bütün acılar eskiyecek. 

İmtihandan geçmeyen bir sevgi, bir saman alevidir. 

En zayıf yanımın sensizlik olduğunu bildiğin halde gittin, bunu asla unutmayacağım.