Yarının hayâli bugüne yeter mi?

Bana yalan söylemeyin, ben bunu affetmenin yolunu bulamam.

Ben değişmedim, sadece duyduklarımla gördüklerim arasındaki dengesizliği farkettim.

Yitirmeli ne varsa, başlamalı yeniden.

Bana öyle geliyor ki, ben uzun zamandan beri kendim olmaktan çok, kendimi oynuyorum.

Üzerimde hiç başlamadan biten hayallerin hüznü var.

Gitmeyi hala bilmiyorum ama bir adım geriye çekilmeyi öğrendim artık.

Ben kimseyi kandırmadım. İnsanların kendilerini kandırmalarına izin vermedim sadece. Kimse gerçekte kim olduğumu, ne olduğumu öğrenmeye zahmet göstermedi. Benim için bir karakter yarattılar. Onlara karşı çıkacak gücüm yoktu. Belli ki, olmadığım birini seviyorlardı.

İnsanı umursamaz yapan karakter yapıları değildir. Her şeyi koşullar şekillendirir. Hiç kimse durduk yere kendi kabuğuna çekilmez. Bunu tetikleyen bir neden mutlaka vardır. Hafif bir rüzgara bile kaygı duyan insanlar dayanma gücü aşıldığında fırtınalara gülümsemeye başlar. Zamanın şakası yoktur, vaktinde gerçekleşmeyen her şey insanı umursamaz yapabilir. 

Ölüm habersiz gelmez, insan beklemeyi unutur.

Sana ait olan seni bulur.

Birisiyle ilişkin bitince onun bütün sırlarını topla ve kalbinde bir yere gizleyip unut. Çünkü gerçek ahlak, ilişki bitince belli olur.

Bazılarımız dayanmanın bizi güçlü kıldığını zanneder ama bazen bizi güçlü yapan bırakmaktır.

Yüreğinizi göremeyenlere en güzel yarınlarınızı harcatmayın. Siz ki; birçok kişinin belki de en güzel hayalisiniz. Değmeyenlerin hikayesi olmayın.

Zamanla anlıyorsunuz insanların kavgaları sizinle değil. Gerçekleşmemiş kişilikleri, sevilmemiş çocuklukları, başarılarla gizlemeye çalıştıkları özdeğersizlikleri ile. Kötü tavrı kişisel almayın, siz bu savaşın sadece nesnesisiniz. Bazen gerçekten tek sorun, öznenin kendisinde.

Kusuru ile sevmektir, kusursuz sevmek.

En kötüsü de, sahip olmadığın şeylere ait olmaktır.

İnsanlardan sıkılmaya başladıysan, bazı gerçeklerin farkına varmaya başlamışsındır.

Her şeyle başa çıkamayabilir, her zaman güçlü duramayabilirsin. Seni sen yapan yenilgilerin, acıların, bazen düşüşlerin. Hiçbir şey son değildir, öğrenebildiğin an tekrar başlarsın. Hayat sınarken olgunluk katar insana. En güzeli bir daha aynı yerden düşmez, aynı şeye yenilmezsin.

Nasıl sevdiyse öyle kalmalı insan, değişmek mevsimlere yakışır.

İnsan her şeyi aşmış olduğunu sanıyor ama sudan şeylere takılıyor. Fazla düş kuruyor. Sözcüklerin üzerinden kayıp geçiyor.

Yüreği soğuyanın, savaşı biter.

Yoktu düşüncelerimizden başka bir şeyimiz. O kadar soyuttuk ki, kendimize ancak yer buluyorduk.

Bazen kötü hissetmek iyidir, zaman zaman kırılmak. Her zaman herkesin olmanı istediği o neşeli kişi olmamak sorun değil. Kimseyle konuşmak istememek de öyle. Gözyaşlarını tüketinceye kadar kalbinin ağlamasına izin vermek de sorun değil. İnsan olmak güzeldir.

Söylediğim hiçbir şey kimseye ulaşmıyordu. Duyduklarımsa, o sırada bana söylenmesi gerekenlerden başkaydı.

Zaman bir şekilde geçer ama yanında kimlerin kalacağına zaman değil sen karar verirsin.

Gecenin tam ortasında içimize batan cümleleri, sabah olunca yine kimselere söyleyemeyeceğiz. 

Çocukluğumdan beri başkaları gibi olmadım. Dünyayı diğerlerinin gördüğü gibi görmedim. Tutkularımı ve kederimi, onlarla ortak bir kaynaktan almadım. Yüreğim uyanmadı başkalarının sevinç duyduğu seslerde. Ve sevdiğim her şeyi, yalnız sevdim.

Hırslan Daha iyisi için Daha çok sev Daha çok koş Ve asla durma Çünkü geçmiş Durduğun an yakalar seni. 

Bilmen gerekenlerin sonuna vardığında, hissetmen gerekenlerin başlangıcıdasın.

Oysa vazgeçtiğim her şey beni ben yapan geçmişimin bir parçasıydı. Nasıl ki isteyip de vazgeçemediklerin ruhunda yara açıyorsa, istemeden vazgeçtiklerin de içinde uhde kalıyordu.

Günün birinde, her şey dünde kalacak...