Çünkü acı gidenin değil, kalanın hikâyesidir. Ve hikâyeler kalanlara aittir.

Hani bazen üşümek yanmaya eştir. Sevmek en güzel şarkıdır. Seni özlemek en kötü zamandır.

Yorgunum diyorsam da inanma, değilim Yaşarım daha yıllar yıllar Ellerim böyle hep yaramın üstünde Acının tarihini düşerim.  

Gitme sonbahar oluyorum, sonrası hiç.

Bir hüzün kaç kişinin hüznü olurdu Çıkarsak toplamak yerine Her hüzün başka türlü olurdu Ne yaparsan yap saati kurma Öyle dağıldık ki hepimiz Her günün geçmesi bir gerçek oluyor Seninle her uzaklık gibi böyle.

İçinize sinmeyen, kendinizi ikna edemediğiniz, yalan olduğunu hissettiğiniz hiçbir şeyin üzerine gitmeyin. Kendinizi kandırmaya, inandırmaya çalışmayın. Hissettiğiniz her şey gerçek çünkü.

İki şey, aşk ve şiir Mutsuzlukla beslenir biri Biri ona dönüşür İkisi de düzeltilmez Gelişir. 

Sen kimseyi kaybetmedin. Sen sadece bazı insanları tanıdın. Zamanla nasıl da değiştiklerini görmüş oldun. Sen kesinlikle kaybetmedin. Sen aslında kazandın. Ne mi kazandın? Bundan sonra herkese hak ettiği değeri verecek kadar. Bundan sonra herkesin ilk göründüğü gibi olmadığını anlayacak kadar. Bundan sonra seni kim ne kadar hak ediyorsa o kadar yanında olacak. Kim ne kadar seviyorsa o kadar sevecek. Kim ne kadar güven veriyorsa o kadar güvenecek kadar tecrübe kazandın.

Rotam yok Ortasındayım ortasızlığın Bir gün var, bir gün yok umutlarım Savrulurken bir kutuptan öbürüne Dengem yok Anlamı yok çırpınışlarım.  

Bazen var'ı anlarsın, yok ile.

Çıktığım her yerin kapısını sert kapatmamla tanınırken, senin kapın çarpmasın diye arasına elimi koydum. 

Hissetmek en büyük kanıttır.

Ne o beni kandırmıştı Ne ben onu baştan çıkarmıştım İkimiz de bildiklerimizin ötesine Bulduklarımızın üstüne çıkmak istemiştik Bir noksanlığı var sanıyorduk bütün olanların belki Ama aslında bütünlüklerimize bahaneydik.

Günlerin geçmesi bir şey değiştirmiyor Orada olduğunu biliyorum Bende büyük rüzgarları sevdim Söylenmemiş aşkın güzelliğiyle İçime yazdım yağmuru yarım kalmış İkindileri, mevsim dedim, zaman bekledim Geciken şarkısıyla kalbimin Geçip gittim her seferinde Yabancı pencerelerin Dışarıya seslenen şefkatinden Geçip gittim Belki aldanmayı, inanmayı, kanmayı Ben de büyük rüzgarları sevdim Rüzgarın susması bir şey değiştirmiyor.

En iyi intikam, sizi yaralayandan farklı biri olmaktır.

Bazen ne istiyorum biliyor musun? Yanımda ol, dizime uzan Hatta konuşmayalım bile o an Sarılma, öpme Ama yanımda ol Neredesin, ne yapıyorsun, kiminlesin Bunların hiç birini düşünmediğim bir an olsun istiyorum Güvende ve iyi olduğunu bileyim Yani, yanımda ol...

Görmek istemediklerine gözünü kapatabilirsin ama hissetmek istemediklerine kalbini kapatamazsın.

Söylenecek sözün çokluğu bazen insanı dilsiz bırakır. Tıkanır kalırsınız. Haklılığın suskunluğu diğer suskunluklara benzemez.

Hiç kimseyi yalan söylediğini anlayacak kadar tanımak istemiyorum.

Bir insana değer vermek, özen göstermek, onun kıymetini bilmek de bir kültürdür. Bunun bir eğitimi yoktur, kitaplarda da yazmaz zaten. Bunun yolu insan olmaktan geçer. 

Şimdi bazı şeyleri suskunlukla geçiştireceğim. 

Kendinden veriyorsun ve durmadan eksiliyorsun. Oysa bazı insanlar, oldukları gibi kalarak, elde ederler istediklerini.

Söyle kim üzdü seni bu kadar? Seçtiklerin mi, vazgeçtiklerin mi?

Kırıldıkça değişirsin, değiştikçe güçlenirsin. Güçlendikçe umursamazsın. Onlara teşekkür et.

Birini hiçbir zaman affedemeyeceğini anladığında ondan vazgeçersin. Birini ondan hiçbir zaman vazgeçemeyeceğini anladığında affedersin.

Geceye ay düşer, aklıma gözlerin. Bu nasıl özlemek?

Birinin hayatının neresinde olduğumu çözemediğim zaman hiçbir yerinde olmamayı garantilerim çünkü belirsizlik değersizliktir.

Herkes bir şeyler biriktirir Kimi cebinde Kimi dilinde Kimi yüreğinde.

Bir dik duruşun Kaç yenilgi, kaç gözyaşı, kaç kalp ağrısı ettiğini bilemezsiniz Öyle işte...

Yırtarak geçiyor kalbimizden  Hayatı törpüleyen zaman Şuramızda bir yer var Acıya benzer Umuda benzer Böyle günlerde her şey Hem acıya, hem umuda benzer.

Bazen hayat yorar insanı Şarkılar yorar, beklemek yorar Özlemek yorar, affetmek yorar Hoş görmek yorar, boş vermek bile yorar Ve insan susar Her şeye, herkese rağmen Elinden gelen tek şeyi yapar Bağıra bağıra susar.