Çünkü acı gidenin değil, kalanın hikâyesidir. Ve hikâyeler kalanlara aittir.

Gün gelir ve anlar ki insan, yaşadığı her şey bir yalandır. Geriye vazgeçemediği bir aşk ve kabullenemediği bir yalnızlık kalır. 

Gerçeğin acısına katlanmak, yalanlar üzerine kurulu bir mutluluktan daha iyidir. Yalnız olmak, kalabalıklar içinde bir sıradan olmaktan daha iyidir. Yaşamın, kendi içinde yol alması, yaşamdaki herhangi bir yolcu olmaktan çok daha iyidir. '' Bana para, aşk, servet yada mutluluk değil; gerçeği verin '' der, Thouro. Gerçeği istedikçe özgürleşecek, yalnız kaldıkça çoğalacak, farkında oldukça yaşayacaksın. Bu kez gerçekten yaşayacaksın!

Mesafeler var Yıllarca Mevsimlerce Kavuşulmayacak kadar uzak Unutulmayacak kadar yakın.

Bekleyen her şey bir gün solar ve ölür. Bu bir papatya da olabilir veyahut bir umutta. 

Bütün ışıklara karşı geldi Yaktığın bu mum Neyin nereden nereye geçişiydi Aktığım o mum Bir aydınlık geçit, bir kedi Sakladığım o kurum Zamanın ötesinde bir şimdi Sakındığım bu durum.

Dünyanın en zor hissi, kendini ait hissetmediğin bir yerde bulunma zorunluluğudur.

Yağmurlar yağdı, fırtınalar esti Bulutlar döküldü üzerimize Sen benim aşka geç kalmışlığımdın belki de Vakit azdı seni sevmek için.

Her sabah uyanıyorum ve hala yapmak istediğim tek şey yüzünü görmek.

O ilk gördüğü, tanıdığı, güvendiği, sevdiği insan değildi artık. Seven yanılmış, sevilen yabancılaşmıştı.

Güvenmek sevmekten daha değerli, zamanla anlarsın.

Ne kadar acı verici değil mi? Giden bir kere gider, kalan bin kere ölür Hak etmiyoruz seve seve ölmeleri.

Birine verebileceğiniz en büyük hediye; zamanınız, dikkatiniz, sevginiz ve endişenizdir.

Sevmek hesap işi değil, sevmek güvenmekti, ait olmaktı. Eskidendi...

Bazen anlamak, yaşamaktan geçer.

Herkesin hayatının belli kısmında olan bir insanım ben. Kimsenin hayatında sürekli olmadım, dile getirmediğim sürece kırıldığım anlaşılmadı. Sorun var demediğim sürece her şey yolunda sanıldı. Anlatmadığım sürece anlaşılmadım, hatta bazen anlattığımda bile anlaşılmadım. 

Meğer vazgeçmek tek başına yapılan bir eylem değilmiş. Meğer vazgeçmek karşındakinin seni mecbur bıraktığı bir eylemmiş.

Göç eden kuşlar gibi, gidip gelir umutlarım. 

Tüm pişmanlıklarımdan Yalınlıklarımdan Acılarımdan  Gecenin koyu maviliğinden Sıyrıldım Şimdi ya yıldızım, ya yıldırım Ya yağmurum, ya uçurum.

Ve dövüşebilirim Doğru bulduğum, haklı bulduğum, güzel bulduğum Her şey için, herkes için Yaşım başım buna engel değil Ama gel gör ki çoktan unuttum şaşıp kalmayı Şaşkınlık, alabildiğine yuvarlak açık ve Alabildiğine genç gözleriyle bırakıp gitti beni. 

Gerçekler görmezden geliniyor diye yok olmazlar .

Başka bir insanın hakikati, onun sana açıkladığı şey değil, açıklayamadığı şeylerdir. Bu yüzden onu anlamak istersen, söylediğine değil, söylemediğine kulak ver. İnsan sustuğu şeyler kadardır ve insan insanı, anlatamadığı yerden anlayabiliyorsa yakındır.

Geceler bitti Yolculuklar bitti Yeni yerler, yeni sabahlar bitti Senden önceki haline döndü kalabalık.

Durmadan kurulup dağılan bu yerde Hiçbir dost arama Güvenilir bir sığınak hiç Bırak acı yüreğinde konaklasın Olmaza çare arama Kimse sana gülmeden sen acıya gülümse Yaşamana bak.

İyi insanlar kırıldıkları zaman sevmeyi bırakmazlar, göstermeyi bırakırlar.

Yarın için düşünmek Bugün için yaşamak Dün için üzülmek Hepsi bir an.

Bana ilk defa dünlerimi sevdirdin Bugünlerimde neredesin? Yarınlarımı sevmemin nedeni Bir gün dönme ihtimalin.

Zaman mı geç kalıyor Sen mi dokunamaz oldun zamana Bu kadar geç kalmazdı selamın Doğan güneşe mahcup etmezdin beni Şu ağaçları bana güldürmezdin.

Kurduğum düşlerde Bir gerçeğe yaslayıp kafamı Belki bu olsa bu olur şu olur diyerek Anlık ümit katıyorum anı yaşarken hayatıma Fakat hep bir eksik hep bir sorunlu hep bir taviz verme zorunluluğu Ne yazık Ne cesurum, ne de kararlı Her şeye son verecek kadar.

Sizin aşklarınız niye dem tutmuyor biliyor musunuz bayım? Birine yazdığınız şiiri, öbürüne okuyorsunuz. Hadi kadınlar bilmiyor, şiirler de mi bilmiyor? Şiir deyip geçmeyin, bir sevdaya kendini asarken yazılıyor.

Söylediklerimi boş ver, sustuklarımı not al. Günün birinde onlar değerli olacaklar.